intellegens autem Ioab filius Sarviae quod cor regis versum
esset ad Absalom
misit Thecuam et tulit inde mulierem sapientem dixitque ad
eam lugere te simula et induere veste lugubri et ne unguaris
oleo ut sis quasi mulier plurimo iam tempore lugens mortuum
et ingredieris ad regem et loqueris ad eum sermones
huiuscemodi posuit autem Ioab verba in ore eius
itaque cum ingressa fuisset mulier thecuites ad regem
cecidit coram eo super terram et adoravit et dixit serva me rex
et ait ad eam rex quid causae habes quae respondit heu
mulier vidua ego sum mortuus est enim vir meus
et ancillae tuae erant duo filii qui rixati sunt adversum
se in agro nullusque erat qui eos prohibere posset et percussit
alter alterum et interfecit eum
et ecce consurgens universa cognatio adversum ancillam tuam
dicit trade eum qui percussit fratrem suum ut occidamus eum pro
anima fratris sui quem interfecit et deleamus heredem et
quaerunt extinguere scintillam meam quae relicta est ut non
supersit viro meo nomen et reliquiae super terram
et ait rex ad mulierem vade in domum tuam et ego iubebo pro
te
dixitque mulier thecuites ad regem in me domine mi rex
iniquitas et in domum patris mei rex autem et thronus eius sit
innocens
et ait rex qui contradixerit tibi adduc eum ad me et ultra
non addet ut tangat te
quae ait recordetur rex Domini Dei sui ut non
multiplicentur proximi sanguinis ad ulciscendum et nequaquam
interficient filium meum qui ait vivit Dominus quia non cadet
de capillis filii tui super terram
dixit ergo mulier loquatur ancilla tua ad dominum meum
regem verbum et ait loquere
dixitque mulier quare cogitasti istiusmodi rem contra
populum Dei et locutus est rex verbum istud ut peccet et non
reducat eiectum suum
omnes morimur et quasi aquae delabimur in terram quae non
revertuntur nec vult perire Deus animam sed retractat cogitans
ne penitus pereat qui abiectus est
nunc igitur veni ut loquar ad regem dominum meum verbum
hoc praesente populo et dixit ancilla tua loquar ad regem si
quo modo faciat rex verbum ancillae suae
et audivit rex ut liberaret ancillam suam de manu omnium
qui volebant delere me et filium meum simul de hereditate Dei
dicat ergo ancilla tua ut fiat verbum domini mei regis
quasi sacrificium sicut enim angelus Dei sic est dominus meus
rex ut nec benedictione nec maledictione moveatur unde et
Dominus Deus tuus est tecum
et respondens rex dixit ad mulierem ne abscondas a me
verbum quod te interrogo dixitque mulier loquere domine mi rex
et ait rex numquid manus Ioab tecum est in omnibus istis
respondit mulier et ait per salutem animae tuae domine mi rex
nec ad dextram nec ad sinistram est ex omnibus his quae locutus
est dominus meus rex servus enim tuus Ioab ipse praecepit mihi
et ipse posuit in os ancillae tuae omnia verba haec
ut verterem figuram sermonis huius servus tuus Ioab
praecepit istud tu autem domine mi sapiens es sicut habet
sapientiam angelus Dei ut intellegas omnia super terram
et ait rex ad Ioab ecce placatus feci verbum tuum vade
igitur et revoca puerum Absalom
cadensque Ioab super faciem suam in terram adoravit et
benedixit regi et dixit Ioab hodie intellexit servus tuus quia
inveni gratiam in oculis tuis domine mi rex fecisti enim
sermonem servi tui
surrexit ergo Ioab et abiit in Gessur et adduxit Absalom
in Hierusalem
dixit autem rex revertatur in domum suam et faciem meam
non videat reversus est itaque Absalom in domum suam et faciem
regis non vidit
porro sicut Absalom vir non erat pulcher in omni Israhel
et decorus nimis a vestigio pedis usque ad verticem non erat in
eo ulla macula
et quando tondebatur capillum semel autem in anno
tondebatur quia gravabat eum caesaries ponderabat capillos
capitis sui ducentis siclis pondere publico
nati sunt autem Absalom filii tres et filia una nomine
Thamar eleganti forma
mansitque Absalom Hierusalem duobus annis et faciem regis
non vidit
misit itaque ad Ioab ut mitteret eum ad regem qui noluit
venire ad eum cumque secundo misisset et ille noluisset venire
dixit servis suis scitis agrum Ioab iuxta agrum meum
habentem messem hordei ite igitur et succendite eum igni
succenderunt ergo servi Absalom segetem igni
surrexitque Ioab et venit ad Absalom in domum eius et
dixit quare succenderunt servi tui segetem meam igni
et respondit Absalom ad Ioab misi ad te obsecrans ut
venires ad me et mitterem te ad regem ut diceres ei quare veni
de Gessur melius mihi erat ibi esse obsecro ergo ut videam
faciem regis quod si memor est iniquitatis meae interficiat me
ingressus Ioab ad regem nuntiavit ei vocatusque Absalom
intravit ad regem et adoravit super faciem terrae coram eo
osculatusque est rex Absalom
